Compostela, 22 de maio do 2019 – A ampliación da depuradora da Silvouta tiña tódolos procedementos completados no 2011 e puído ser licitada a principios de ese ano.
As declaracións do candidato socialista, Xosé Sánchez Bugallo, sobre un presunto pacto con Agustín Hernández para deixar a licitación da depuradora da Silvouta ata despois das eleccións do 2011deixan dúbidas sobre porque segue sen resolverse o problema.
En rolda de prensa e a preguntas dos xornalistas Xosé Sánchez Bugallo explicaba que non abordar licitacións de tanto calado cando están próximas unhas eleccións é “algo normal”
En todo caso o candidato socialista recoñece que estaba todo listo para licitar a obra pero que era ao goberno central, o do socialista José Luís Rodríguez Zapatero, a quen lle correspondía facelo
O outro protagonista, Agustín Hernández, explica que o único acordo que tiña era coa cidade
A preguntas dos xornalistas, xa que non quedaba claro si existira a conversa con Bugallo ou non, o candidato popular acaba por negala
O certo é que a depuradorada da Silvouta puidodo ser licitada no 2011. A chegada ao goberno municipal do PP virou o proxecto cara o Souto e iniciouse o procedemento que, según Agustín Hernández, estaba case completado no 2015. Ao longo da lexislatura o goberno central, en este caso xa do Partido Popular e con Mariano Rajoy a fronte, seguiu avanzando cara a construción no Souto e chegou a aprobar no Consello de Ministros a expropiación forzosa dos terreos.
No 2015 a chegada de Compostela Aberta ao goberno municipal abría unha porta a volver á depuradora da Silvouta despois das alegacións veciñais e do concello de Ames. Tanto CA como o Psoe e o BNG apostaban por esa idea xa que a construción no Souto acababa cun enclave natural. En novembro do 2015 unha sentenza do TSXG dalle a razón a uns veciños e anula o informe de impacto ambiental da Silvouta polo que parecía que o traslado da depuración ao Souto era inevitable.
Un estudo da Universidade de Santiago e un segundo encargado a unha empresa externa, apoiados ambos os dous polo Ministerio de Transición ecolóxica, xutno coa ampliación ata o 2023 do uso dos fondos europeos é a posibilidade que está en marcha na actualidade. Unha tecnoloxía usada en máis de 40 plantas, algunhas mooi cercanas como a de Faro ou Oporto, e a posibilidade dunha construción por fases é a posibilidade que nas próximas semanas saberase que grado de realidade ten, en canto se dirima o procedemento de diálogo competitivo lanzado desde o ministerio sexa resolto.
