Bisbarra, 31 de outubro do 2019 – A Deputación da Coruña e os concellos de Ames e Brión preparan a conmemoración da Batalla de Altamira dentro dun proxecto integral para a rehabilitación do conxunto patrimonial.
O día 13 de xuño de 1471 foi o día en que aconteceu a Batalla de Altamira que tivo lugar ao pé das Torres. López de Moscoso viña de reconstruír as Torres e facer delas un baluarte, o Arcebisbo Xelmirez II viu como unha ameaza, e unha provocación, a ocupación das Torres no medio do seu territorio. O final o clero non puido co Señor pero a batalla librouse na Maia con especial crueza.
Cara ao Xacobeo
A intención de Deputación e concellos e preparar o terreo para o 2021 cando se cumpran 550 anos da batalla coincidindo ademais con ano Xacobeo. Con este fin reuniuse o deputado de Contratación da Deputación da Coruña, Xosé Luís Penas, reuniuse con persoal técnico e político dos concellos de Brión e Ames “A nosa proposta é encaixar a conmemoración e os actos que se desenvolvan arredor dese acontecemento histórico no proxecto integral para a mellora, acondicionamento, novos usos e posta en valor das Torres de Altamira que forman parte do patrimonio da Deputación da Coruña”.
A Deputación da Coruña, a través da área de Contratación e Patrimonio está realizando un estudo por parte de persoal técnico para analizar as posibilidades de actuación para a mellora do ben patrimonial, do contorno, da súa posta en valor e tamén do acondicionamento para posíbeis novos usos, entre as que se inseriría a conmemoración do aniversario da batalla.
Patrimonio de longa historia
As Torres de Altamira están consideradas Ben de Interese Cultural e situadas nun espazo privilexiado que as converte en magnífico miradoiro sobre o Val da Maía. Construído no século IX sobre o que foi un castro celta, as Torres de Altamira foron derrubadas no século XIV e construídas de novo en 1471. A edificación chegou a contar con seis torres e unha muralla rodeando un suntuoso pazo, ao que se incorporou no fin do século XVI por encargo do V Conde de Altamira á capela dos Reis Magos, onde eran soterrados en panteóns os nobres propietarios. A partir do século XVII, os condes deixaron de habitar o castelo.
Posibelmente un incendio no século XVIII contribuiría ao deterioro do ben que a finais do século XIX foi utilizado como “canteira” para a construción. Na actualidade consérvase só unha moi derrubada estrutura consistente nunha gran torre con bóveda de canón; a parede dun corredor no que se conserva unha portada gótica cunha fiestra oxival, o pozo do castelo, así como a base da fortificación dunha cantería propia do século XV. A casa de Altamira vendeu as torres en 1872 e boa parte das pedras e distintos elementos arquitectónicos que a compuñan foron dar a distintas casas e construcións veciñas, como a propia capela de Santa Minia, destruíndose tamén a propia torre da homenaxe.
A Deputación da Coruña mercou a propiedade en 1973 iniciando obras de limpeza e consolidación dos restos da fortaleza da que hoxe só fican en pé restos da muralla e da base dunha das torres ademais dalgunhas ventás con arcos da reconstrución de 1471.
